Life on the other side of the world

Yoyo!

Ik zit hier nu al weer een maand aan de andere kant van de wereld en het bevalt me prima! Ben de week na de orkaan begonnen met stage, dus ik breng mijn dagen vooral door achter de receptie. Moet dan mensen inchecken, uitchecken, boekingen maken, telefoon opnemen en nog wat andere dingetjes. Soms krijg ik hier mensen aan de receptie die ik dan moet inchecken en dan moet ik natuurlijk hun naam weten. Het stikt hier van de Koreanen en die hebben soms namen! Pfoe, daar kan ik werkelijk niks van maken. Afgelopen dinsdag had ik er dus ook zo’n een. Heb hem zijn naam maar op laten schrijven, want behalve die vage naam kon ik hem gewoon niet verstaan. Niet vanwege mijn doofheid, maar omdat zijn tanden zo scheef stonden dat ze zo ongeveer in zijn neus zaten, dus hij sliste als een malle. En dan heette hij ook nog Ching Cheng Hsiang Youjung Youjeong. Nou, probeer dat maar eens te verstaan :P Binnenkort mag ik ook tours gaan verkopen. Heb daar nu 1 training voor gehad en mag op trips naar het Great Barrier Reef, Cape Tribulation en Raften, zodat ik een beetje weet wat ik nou eigenlijk verkoop.

Vorige week ben ik op tour geweest naar Cape Tribulation (regenwoud). Eerst naar de Daintree River voor een wildlife cruise op de rivier om krokodillen te spotten. Hangend aan een paal (ben nou eenmaal bang voor water) loerde ik naar de bosjes aan de kant waar die beesten zouden moeten zitten. En ik heb er 1 gezien hoor.. GROOT dat die was jongens! 15 centimeter maarliefst! Het was een puppy krokodil :P Had zowat een telescoop nodig om dat ding te kunnen zien haha. Helaas geen grote krokodillen gezien, omdat het te warm was die dag. Wat wil je ook met 48 graden en die vochtigheid in de jungle.

Vervolgens kneurden we met 120 km per uur met de bus naar het regenwoud over een slingerweggetje van amper 3 meter breed in de bergen langs de oceaan die ik ver onder me zag. Die drempels op de weg maakten ook niks uit. No worries mate, daar racen we ook wel ff over heen! En ik maar bidden dat die gammele bus niet doormidden zou breken, want zo klonk het steeds. Gelukkig zijn we heel aangekomen bij het regenwoud voor een wandelingetje. De gids vertelde van alles over dodelijke planten en beesten die daar zaten, maar heb de helft er niet van mee gekregen. Ik was veel te druk om al die dodelijke beesten van me af te meppen.

Op een gegeven moment liepen we over een bruggetje waar een spin zou moeten zitten. Die gids zegt tegen mij ‘Ooh dit is maar een kleintje hoor’ dus ik denk: Nou, dan moet ik vast héél goed kijken. Ik buig over die rand van de brug heen en ik heb dat beest al zowat in mijn gezicht hangen.. Ik schrok me dood! Die joekel spin was nog groter dan die krokodil :p Helaas konden we maar een klein stukje van het regenwoud zien, omdat het te verwoest was na de orkaan. Sommige stukken zagen er meer uit als Pakistan dan als een paradijs. Echt zonde.. Met een slakkengang liepen we dus maar terug naar de bus. Na een halve dag in de klammigheid en hitte in de jungle wordt je ook al aardig sloom. Moet zeggen dat iedereen wel een stuk sneller liep nadat de gids vertelde dat de grootste python op aarde in dat regenwoud zat :p

We reden maar weer verder naar Cape Tribulation beach. Echt een mooi strand! Jammer dat ook hier veel troep lag vanwege de orkaan. Bij een hostel aan het strand lunch gehad en daarna verder naar een farm waar ze locally made ijs hadden. Echt raar ijs was dat man. Ondanks de bloedhitte smolt dat amper. Ik smolt nog sneller dan dat ijs.

Via Alexandra lookout, waar we even wat foto’s hebben gemaakt van het uitzicht gingen we naar Mossman Gorge. Een rivier in de jungle waar je wel in kon zwemmen. Je kunt hier niet in de zee of rivieren zwemmen vanwege dodelijke kwallen en krokodillen, maar deze rivier was te koud voor die beesten, dus was het wel veilig. Ik hou nou eenmaal niet van water, dus ben er ook niet in gegaan.

Als laatste gingen we die dag nog even naar het dorpje Port Douglas waar we een uurtje vrij konden rondlopen. Ondanks de trip naar het REGENwoud scheen de hele dag de zon en het mooiste van dit alles was nog dat ik deze tour op mijn werkdag mocht doen. Erg vervelend dus :P
Verder heb ik niet zo veel boeiends te vertellen eigenlijk. Oja, ik heb hier trouwens al een nacht in het medical centre doorgebracht haha. No worries, dit keer ging het eens niet om mij en mijn mankementen, maar om iemand van het hostel. Er heersen hier heel wat (dodelijke)ziektes en virussen na de overstromingen en orkaan en 1 van die dingen is een vage infectie van de keel ofso. Dan krijg je dus koorts en zwelt je hele keel op waardoor je geen lucht meer krijgt. Je moet dan zo snel mogelijk naar het ziekenhuis en in het ergste geval lig je een paar dagen aan de zuurstof (of je stikt). De laatste week hadden ook een paar gasten van het hostel dit.

Ik vermaak me hier wel prima in het paradijs en heb nu al besloten dat ik eigenlijk wel langer wil blijven. Mijn visum is een jaar geldig dus ik zou tot januari kunnen blijven, maar jammer genoeg was dit niet mogelijk in verband met school.

Mijn adres is trouwens:

t.a.v Marisca Testerink
93 The Esplanade
Cairns, Queensland 4870
Australia

Kunnen jullie ook kaartjes, stroopwafel- of hagelslagpakketten etc. (kennen ze hier niet) sturen uit het prachtige Aalten! :D

Foto’s weer op www.marisca91.hyves.nl

X