Great Barrier Reef

Afgelopen woensdag ging ik dan eindelijk mijn reef trip doen. Iets waar ik lang naar uit heb gekeken, maar ik wilde wachten tot het wat beter weer was en daar ben ik nu ook blij om, want het was een perfecte dag. De zon scheen, het was bloedheet (zelfs het water was nog 27 graden) en er was geen wolkje aan de lucht. Om 8 uur vertrokken we met de boot naar het reef. Je hebt enorm veel schillende soorten en wij gingen naar Upolo Reef, ook wel wonderwall genoemd, om te snorkelen. Ik had mezelf eerst nog voorgenomen om duiken te proberen, maar op het moment dat ik de zuurstofflessen op de boot klaar zag staan kreeg ik al een paniek aanval bij het idee dat ik met m’n kop onder water moest en dat ding mij dan in leven zou moeten houden. Wat als dat ding er mee ophoud? Dan heb je een vet probleem! Nee, die gedachte vond ik helemaal niks, dus ik had al snel besloten om alleen te gaan snorkelen die dag. Dat leek me al eng genoeg, want zoals ik al eens heb verteld ben ik enorm bang voor water en zodra ik m’n kop onder water moet steken dan raak ik al in paniek.

Na een uurtje waren we op de eerste locatie en kregen we eerst nog even wat instructies voor het snorkelen. Hoe je de maskers goed moest opzetten zodat er geen water ik zou komen, wat je moest doen als dat wel gebeurde en welke bewegingen je moest maken om te kunnen snorkelen met die flippers en welke je vooral niet moest proberen, omdat je dan verzoop of geen meter vooruit kwam. Vervolgens konden we allemaal naar beneden om die flippers en al aan te trekken, want daar kom je natuurlijk de trap niet mee af en konden we het water in om te snorkelen. Het zal vast geen verassing zijn dat ik als laatste die boot af ging, want zodra ik daar in mijn snorkeloutfit op de boot stond wou ik het water al niet eens meer in. Ik was echt veels te bang, maar toch was ik vastbesloten om dat water in te gaan want snorkelen in het Great Barrier Reef kan ik natuurlijk niet aan me voorbij laten gaan. Ik waggelde dus naar de rand van de boot terwijl ik steeds weer over mijn eigen flippers struikelde om het water in te springen.

Nou, de eerste poging tot snorkelen was echt een complete ramp! Ik kwam nog geen meter van die boot af, omdat ik dus al die maffe snorkelbewegingen maakte met mijn flippers waarvan ze juist hadden gezegd dat je die vooral niet moest proberen, omdat je dan verzoop, maar ik was zo bang voor dat water dat ik daar niet eens meer aan dacht. Ik probeerde alleen maar wanhopig boven water te blijven :P Daarbij kwam er zoveel water in mijn snorkel dat ik met 2 minuten die boot al weer opvluchtte met een snorkel trauma. De crew vroeg nog of alles oké was en ik zei alleen maar dat ik absoluut dat water niet meer in ging! Toen hebben ze me maar zo’n reddingsvest gegeven, zodat ik in ieder geval mezelf niet meer zou verzuipen met dat geflipper van mij en er waren nog wat andere mensen die ook geen echte snorkel talenten bleken.

We konden ons vasthouden aan zo’n oranje reddingsboei terwijl er een crew member met ons meeging. Dat heb ik dus ook maar gedaan, maar nog steeds wilde ik m’n kop niet onder water steken. Het idee dat ik onder water moest ademen door dat plastic buisje beviel me helemaal niet, maar aan de andere kant zou ik dan ook geen reet zien, omdat ik niet onder water keek. Ik deed dus maar weer een poging tot snorkelen. In het begin ademde ik echt heel haperig, omdat ik zo bang was dat ik water binnenkreeg en nog steeds maakte ik
die maffe flipper bewegingen. Ik leek net een astmatische pinguïn, maar even later ging het al beter. Ik kreeg wel heel snel kramp in m’n bek, omdat ik die snorkel zo krampachtig dichtbeet om er zeker van te zijn dat er geen water in kwam.

Ik had een onderwatercamera gehuurd, maar die had ik niet meegenomen, want bij mijn eerste poging tot snorkelen kwam ik er al achter dat een lompe camera aan je arm het niet gemakkelijker maakt. Toch vond ik het wel jammer dat ik dus geen foto’s had gemaakt en toen we weer terug waren bij de boot ben ik met een ander meisje ( die ik trouwens zelf op die boot had geboekt :P ) nog weer terug gegaan om foto’s te maken. Dit keer had ik alleen een ander masker en snorkel en die pasten me blijkbaar niet zo goed, want ik kreeg constant water in mijn masker en snorkel. Daar lag ik dus weer te verzuipen en mijn ogen brandde echt uit m’n kop van dat enorm zoute water. Als je die boot weer opkwam en een beetje begon op te drogen was je gewoon compleet wit en kon je het zout zo van je afvegen. Na 5 minuten had ik zoveel water binnen dat ik het niet meer leuk vond en snel die boot weer op ben gegaan. Ben maar in de zon gaan zitten boven op het dek met 2 andere meisjes terwijl de anderen gingen duiken. Al snel was ik echt enorm misselijk van al dat zoute water wat ik had binnen gekregen, dus ik vond het wel chill om ff op die boot te zitten.

Er waren 2 duikers groepen en terwijl de 1e bezig was met duiken konden wij een glass bottom boat tour doen. Dat heb ik dus ook maar gedaan, alleen was dat niet zo’n strak plan. Het duurde in totaal maar 20 minuten, maar na 5 minuten hing ik al met m’n kop buiten de boot te kotsen, omdat ik zo slecht was van dat zoute water. Heb dus de complete tour geen zak gezien, maar ik was in ieder geval die 3 liter water weer kwijt :P

Eenmaal terug op de grote boot kregen we lunch. Ondanks dat ik me wel weer water beter voelde begon mijn maag al weer te draaien bij het zien van de garnalen en andere zee beesten met uitpuilende ogen die me aan lagen te staren. Daar ben ik dus maar gauw langs gelopen. Het minst enge wat er tussenlag was een kippenpoot, want die had tenminste geen ogen. Heb dus voor het eerste in m’n leven een kippenpoot gegeten, omdat ik daar normaal ook niet zo van hou. Verder hadden we ook salade en broodjes en SALAMI! Heerlijk zo’n broodje salami na 3,5 maand :)

Vervolgens gingen we naar de 2e locatie om te snorkelen, Upolo Cay. Ik hees me dus maar weer in mijn snorkeloutfit en dit keer werden we eerst met een speedbootje naar een heel klein eilandje gebracht. Het was echt 10 bij 10 meter ofso, maar echt heel vet om midden in het Great Barrier Reef op een stukkie zand te staan! Vanaf dat eilandje konden we terug snorkelen naar de boot. Dit keer was het rif echt heel dichtbij (soms maar 1 meter onder je) en heb hier ook nog wel wat foto’s kunnen maken.

Heb nemo gezien, een zeeschildpad en een stingray. Tussen enorme vissen gezwommen en ook nog zeekomkommers geaaid. Deze 2e keer ging het snorkelen ook veel beter. Op de terugweg naar huis kregen we ook nog plateaus met fruit en KAAS! Nou daar maak je een Nederlander die al 3,5 maand zonder kaas zit wel blij mee :P 1 van de crew leden had me nog uitgedaagd om dat hele plateau in m’n eentje op te eten voor 10 dollar, maar dat leek me niet zo’n goed idee. Dat ding was echt enorm en 1 keer lopen kotsen vond ik wel weer genoeg.

Heb echt een super leuke dag gehad naar het reef. Erg mooi om het te hebben gezien. Ben ook blij dat ik het snorkelen uiteindelijk toch heb gedaan, al ben ik nu nog niet over mijn angst voor water heen :P

Foto’s staan weer op hyves!

X