London's calling

Hello lovely people,

Ik zal weer eens wat laten horen uit het enorm verre Engeland, waar eigenlijk weinig spannende dingen gebeuren. Zelfs de droge rijst in de kantine ligt er nog iedere dag. Tja, ik zit nu eenmaal niet in Australië waar ik op kop aan een touwtje naar beneden spring, een 3 meter lange wurgslang om m’n nek laat hangen of mezelf op 4 km hoogte uit een vliegtuig laat vallen, dus dat soort verhalen zal ik hier niet schrijven, maar toch doe ik hier ook wel leuke dingen hoor. Zelfs het werk begin ik steeds leuker te vinden!

Afgelopen weken waren gelukkig heel druk, dus dan gaat de tijd ook lekker snel. En als ik dan even niks te doen heb vermaak ik me altijd ook wel met het lezen van het VIP report. Hier staat in vermeld welke gasten er die week arriveren en waarom zij VIP zijn. Dat is dan vaak omdat ze de manager zijn van een bedrijf of omdat ze tijdens een eerder verblijf een klacht hebben ingediend en dit vind ik altijd het leukste deel. Je verbaast je serieus om welke reden mensen hier VIP worden. Zo lees ik dingen als ‘Guest heard somebody complain about the heating’, dus omdat iemand een ander hoort klagen wordt hij zelf ook ge-upgrade en krijgt natuurlijk ook meteen een gratis fles wijn. Ook was er iemand VIP omdat zijn föhn was ontploft, omdat deze over de houdbaarheidsdatum was (?!) (deze klacht kwam trouwens van een man waardoor ik nog harder moest lachen) en een ander was VIP omdat hij na zijn vorige verblijf dacht dat hij 2x had betaald voor zijn kamer. Dit bleek niet zo te zijn, dus het was zijn eigen domme fout, maar toch kreeg deze gast, vanwege zijn domheid, ook een gratis up-grade en een fles wijn. Over domheid gesproken, hier heb ik nog wel een voorbeeld van:

Kwam er hier eens een chinees bij de receptie: ‘’Microweef not wurking! Microweef not wurking!’’ Hier staat niet eens een magnetron in de kamers, dus ging er maar iemand met deze Chinees mee om te kijken wat er aan de hand was. Had die gast zijn bami in de kluis gezet en was op die knopjes gaan drukken.. Ja, dan gebeurt er natuurlijk ook niks.

Sinds een paar weken krijg ik ook mijn eigen boekingen die ik mag doen, dus dat is ook wel leuk. Nu mag ik alleen nog maar de boekingen doen die via e-mail binnen komen, omdat ik dan eerst kan uitzoeken wat de beste prijs is en dat soort dingen voordat ik een voorstel doe aan de klant. Aan de telefoon kan dit namelijk niet. Ik heb mijn eerste boeking ook al binnen gehaald, dus dat vond ik wel cool haha. Best goed zaken doen met Dubai!

Inmiddels ben ik ook op de hoogte van de mystery calls en emails die we blijkbaar iedere maand krijgen. Dit zijn test calls en emails waar de performance van de medewerkers en de afdeling op wordt beoordeeld. Bedrijven worden door het hoofdkantoor ingehuurd voor deze mystery calls en emails, waardoor je dus nooit weet wanneer dit niet echt is en eigenlijk bedoeld is om je performance te beoordelen. Aan het einde van iedere maand krijg je dan het resultaat met de scores die behaald zijn en dan weet je ook pas wie de mystery call en email heeft gehad.

Het rapport van de mystery call en email in maart kwam de eerste week van april. Iedereen zat er dus ook op te wachten, behalve ik, want ik wist niet eens dat dit bestond haha. Het bericht over de mystery call kwam als eerst en dit was echt een vette tegenvaller. Er was maar 4% gescoord door een collega die dit natuurlijk niet zag aankomen. Niemand zag dit aankomen. Niet alleen omdat je nooit van te voren weet wie de call en email heeft gekregen, maar vooral vanwege de lage score. De score van onze performance als afdeling is daardoor ook enorm gekelderd en daarom was iedereen de rest van de dag vet aan het balen. Iedereen vroeg zich dan ook gelijk af wat de score van de mystery email zou worden en wie deze heeft gehad. Hier hoefden we uiteindelijk niet lang op te wachten, want deze kwam de volgende dag al..

Ik hing zoals gewoonlijk weer eens aan de telefoon en kreeg dus helemaal niet mee dat de score van de mystery email op dat moment binnen kwam. Het enige wat ik zag was schreeuwende en rondspringende mensen, waardoor ik me natuurlijk meteen af vroeg wat er aan de hand was, maar tegelijkertijd was ik net zo hard aan het mee zwaaien met de rest. Alleen dan om te gebaren dat ze ff iets zachter moesten zijn, omdat ik ondertussen nog steeds aan de telefoon hing. Ik kon de persoon niet eens meer verstaan en ze vroeg zich zelf ook af wat er toch aan de hand was. Toen ik eindelijk de telefoon had opgehangen en ondertussen al 3 collega’s om mijn nek had hangen kreeg ik pas een beetje door waarom iedereen zo hysterisch was. Ze gilden namelijk allemaal IT’S YOU!!! It’s YOU that got the mystery email!! You scored 100%! Nobody ever scored 100%!!

Oke, ik moest eerst ff nadenken waar dit dan ook al weer over ging en wat ik nou eigenlijk had gedaan en al snel werd gekeken naar welke boeking dan de mystery email was geweest. Dit bleek uiteindelijk mijn 2e boeking ooit te zijn die ik had gekregen om mee te oefenen. Ook fijn om hier dan achter te komen, maar gelukkig had ik dus een goede score waardoor de score van onze performance als afdeling ook weer is gestegen. Hier was ik nog wel het meest blij mee, omdat de score van de andere collega nu iets minder dramatisch was. Vond het toch wel een beetje zielig, omdat dit niet echt aangeeft hoe goed ze eigenlijk presteert. Ze had alleen iets verkeerd opgevat, waardoor ze geen proposal naar de klant heeft gestuurd (een proposal is het voorstel met prijzen etc op een aanvraag voor een meeting room van een klant) en als je geen proposal stuur ga je automatisch niet meer naar de klant bellen voor een update over die boeking. Daardoor heeft ze dus die lage score gekregen.

Vraag me niet hoe ik die 100% voor elkaar heb gekregen, want ik kreeg van de manager het rapport met mijn scores te zien die via een website binnen komt en het is me een waslijst waar je op beoordeeld wordt, HOOOLY CRAP! Je mag bijvoorbeeld niet 1 spellingsfout maken in al je emails (hier vallen ook alle punten, komma’s en aanhalingstekens etc. onder) anders krijg je gelijk 5 strafpunten, de likelyhood of winning the business wordt beoordeeld, of het contact naar de klant toe persoonlijk genoeg was en noem het maar op. Ook al het follow-up materiaal wordt beoordeeld (voor een update moet je de klant steeds blijven bellen tot dat er een beslissing is genomen voor een boeking). Alle telefoongesprekken zijn zelfs opgenomen en kun je terug luisteren op de website! Maargoed dat ik van te voren niet wist dat dit dus kon, want sindsdien denk ik iedere keer dat ik aan de telefoon hang wel minstens 1 keer ‘straks wordt dit nog opgenomen ook!’ en dat is echt niet chill. Vooral omdat ik zo’n beetje constant aan de telefoon hang..

Maargoed, iedereen was dus weer gelukkig en heb dan ook, zelfs van de manager, ik weet niet hoe vaak gehoord ‘you seriously made my day!’ en ‘I’m so proud of you!’ wat mijn dag natuurlijk ook weer goed maakte :p

Oja en wat de dag ook goed maakte, of eigenlijk de avond, was de show round bij Chelsea Football Club. Dat was echt one of the best nights ever tot nu toe! We waren uitgenodigd voor een networking event en we hadden ook een show round geregeld, dus na een lange dag op kantoor gelijk naar het Chelsea stadion. Ik heb echt overal rondgelopen en van alles gezien, het voetbalveld natuurlijk, de skyboxen, lounge waar de vrouwen en kinderen van de spelers altijd verblijven tijdens wedstrijden en de hele event space. Echt geweldig uitzicht op het voetbalveld vanuit de meeting rooms! Na de show round hadden we dus dat networking event met live music van de beste band ever en na een aantal champagne cocktails, biertjes en tequila shots (drank was gratis, dus ging nogal hard :p) ging iedereen echt los haha, al die mensen strak in pak, geweldig. Beetje jammer dat het een woensdag avond was en we de volgende ochtend natuurlijk weer vroeg op kantoor moesten zijn, maar dat was het zeker wel waard!

Verder leef ik nog steeds voor de weekenden, want die blijven toch echt het mooist! Komend weekend is hier bijvoorbeeld de London marathon en de route loopt ook langs het hotel, dus al die gasten rennen dan over de tower bridge. Dat ga ik natuurlijk wel ff bekijken. Moet alleen nog even bedenken vanaf waar, want denk maar niet dat ik in de buurt van die brug ga staan! Ik weet nu al dat ik mezelf echt zwaar af ga vragen of dat ding het gewicht van die mensen wel kan houden, want met die gedachte sprint ik er nu al overheen door die kuddes toeristen altijd. Afgelopen jaar hebben ze dat hier vanaf het dak gekeken, maar dat mag nu niet meer. Oja, we werden vorige week ook gebeld of ze hier vanaf het dak iets mochten filmen voor de begrafenis van margareth thatcher woensdag. Ik wist mijn god niet wie het was (in ieder geval belangrijk genoeg voor een van de grootste begrafenissen ooit hier). Ik geloof dat ze in een koets door de stad wordt gereden met 700 militairen en dat ze met kanonnen hier vanaf de tower bridge iets af gaan schieten ofzo. Nouja, zolang ze dat ding niet opblazen vind ik het best, want anders moet ik straks nog naar de supermarkt zwemmen, dus dat wordt dan leven op droge rijst.

Maargoed, volgens mij ben ik al weer te veel aan het lullen nu, dus ik zal er weer een einde aan maken!