Nog even

Hallo Nederland!

Ja, we zijn al weer een maand verder, dus dat betekent dat ik ook nog maar een maand heb te gaan hier. Veel medestudenten zijn al weer weg en ik kijk er nu ook wel naar uit om naar huis te gaan. Aan de ene kant mis ik Nederland helemaal niet, maar na een half jaar tussen 4 muren en een rijst met droge kip dieet vind ik het wel mooi geweest. Ik ben benieuwd hoe de bitterballen smaken, hoe mijn fiets fietst en hoe het euro geld er ook al weer uit ziet. Ik mis zelfs de standaard aardappels en gewoon het bezig zijn als in rondlopen enzo tijdens het werk in plaats van 9 tot 5 op een stoel achter de computer te zitten. Ik ben er wel aan gewend geraakt, maar ik weet toch niet of kantoorwerk wel iets voor mij is. Nouja, misschien later als ik 30 ben ofso dat ik er heel anders over denk. De laatste dagen bedenk ik me dat steeds meer, maar dat komt ook omdat ik nu gewoon niks meer te doen heb. Ik ben namelijk al lang weer verplaatst van planning naar.. nergens. Ik heb al mijn taken moeten inleveren die ik had om een andere opdracht te doen, want Adam, de andere intern had hier geen tijd voor, terwijl hij dat wel heeft (zoals hij dat zelf zegt), dus ik was hier ook niet heel erg blij mee. Die ‘andere opdracht’ bestaat uit het knippen van 4000 vouchers en het tellen van hoe vaak de meeting rooms bezet waren in de afgelopen 2 jaar. We hebben er 26 en per kamer moet ik dan een kruisje zetten in het systeem op de dag dat deze bezet is en dat zijn dus zo’n 700 dagen. Daarna mag ik gaan berekenen hoeveel procent de meeting rooms bezet waren per maand in de afgelopen 2 jaar. Nu heb ik dus een half jaar gedaan en moet ik wachten op een of andere formule van de manager voordat ik verder kan, maar die is overal te druk voor, dus doe ik nu hele dagen niks. Ik vraag steeds maar of ik iemand anders kan helpen, want ik weet van verveeldheid bijna niet meer wat ik met mezelf aan moet, maar er is niet veel voor me te doen of het systeem waar we mee werken ligt weer eens plat.

2 weken geleden bijvoorbeeld lag het systeem ook weer een halve dag plat maar had er gelukkig iemand bedacht om de opslagruimte op de 10e verdieping met oude files van de M&E department eens uit te zoeken en in dozen te stoppen, omdat dit binnenkort wordt omgebouwd ofzo. Ze vroeg mij of ik mee wilde helpen, maar waarschuwde wel dat het heel stoffig zou zijn daarboven. Ik vond het natuurlijk al lang best dat ik het kantoor weer even uit kon en zo was ik tenminste bezig. In m’n pak kan ik daar natuurlijk niet tussen het stof gaan zitten, dus snel andere kleren aangetrokken en naar boven gegaan. Stoffig was het inderdaad wel daar en ook dik benauwd (ja, het is hier gewoon al een paar weken vet mooi weer! Hittegolf zelfs), dus wel even afzien om zo een paar uur met dozen te staan slepen, maar het was best gezellig. Ik ging wel wat eerder terug naar beneden, omdat ik een showround zou overnemen van een collega en dan kan ik natuurlijk niet als een dikke stofwolk aan komen zetten, maar mijn kamersleutel lag nog op kantoor dus die kwam ik ophalen. Nou, ik had de deur nog niet eens open of ik hoorde al oooohh you are just in time for a picture! Dus ik zeg halloo, heb je wel gezien hoe ik er bij loop? Zo ga ik toch niet op de foto! Nee, ik hoefde alleen maar even op de foto met Adam (de andere intern) en dan was het goed. Adam zit nu op mijn oude plek op kantoor en dat is achter een dikke paal, je ziet hem dus helemaal niet zitten als je binnenkomt, maar ineens kwam hij tevoorschijn. VERKLEED ALS GRIZZLY BEER stond ie ineens voor me! Ik kreeg zowat een hartverzakking en zat meteen al weer bijna op de 10e verdieping van het hotel. Op kantoor wist niemand dat ik echt niet van verklede dingen hou, maar uit mijn reactie hadden ze dat wel begrepen, dus die gingen zowat stuk van het lachen en ze vonden het nu ook wel zielig dat ze mij hadden verteld om met hem op de foto te gaan. Hij was trouwens verkleed voor een promotiefilm van het hotel. Lang verhaal, maar heeft te maken met een soort marketing campagne ofso. Ik weet niet hoe ik het anders kan omschrijven. Hiervoor gingen we ook een dag naar de bioscoop en zo zat ik laatst weer lekker vroeg op kantoor. Ineens ging de deur open en ik hoor: goodmorning! This is your mascotte for today. Mijn nieuwe plek is pal voor de deur met mijn rug er naar toe, dus ik kan niet zien wie er binnen komt. Nou, ik had me nog niet half omgedraaid of ik zag al weer een soort van rooie mantel en iemand met witte handschoenen, dus ik dacht gelijk oneeeee sinterklaas! Ook niet mijn favoriete figuur. Het bleek iets anders te zijn (ik weet niet eens wat het voorstelde) maar daar kon ik dus mee op pad. Echt helemaal mijn ding haha.

Nouja, het zijn dus nog steeds lange dagen op kantoor, alleen dan nu in een andere zin. Het is ook nooit goed he, maarja ik ben nou eenmaal een Nederlander en die zijn heel goed in klagen haha. Normaal hou ik echt niet van drammende mensen, maar een half jaar tussen 4 muren en dat rijstdieet doen toch wel wat met me :p

Maargoed, nog een paar weken te gaan dus en ik moet maar eens gaan nadenken over wat ik nog wil zien hier. Ik heb al wel veel gezien, maar nog niet alles. Volgende week ook nog een dagje naar Brighton, een keer buiten Londen. Brighton is meer de seaside en hier kun je ook surfen! Leek me altijd vet cool om te kunnen tot ik zelf lessen had in Australië en ik erachter kwam dat ik hier niet echt een talent voor heb. Om die zee in te komen is al een hele opgave, doordat je steeds het strand weer op word gespoeld met die golven. Ik dacht toen nog dat ik de perfecte oplossing had gevonden door 1 been op de surfplank te leggen, zodat die niet steeds naar achter werd gespoeld en je het strand weer opdreef, totdat bij de eerste beste golf die plank dus compleet over de kop werd gezwaaid inclusief mijn poot. Vlak voordat ik op kop in die zee verdween hoorde ik degene naast me nog zeggen dat hij niet wist dat een mens zo lenig kon zijn en geloof me, dat kan ook niet. Ik heb die actie dus ook zeker nog wel een paar weken gevoeld! Verder is het ook niet echt mijn ding om de zee IN te peddelen recht op die golven af met mijn waterangst haha. Lig je daar een beetje te wachten op een muur van water en bij de eerst golf die voor mij was ben ik dus ook als een gek gaan peddelen! Niet achterom gekeken natuurlijk tot ik opeens die golf over me heen kreeg en voor mijn gevoel al wel half uur onder water werd gedrukt toen ik erachter kwam dat ik praktisch op het strand lag te verzuipen onder mijn eigen surfplank. Na deze bijna dood ervaring denk ik niet dat ik snel nog een poging zal doen, maargoed tot zover mijn surf verhalen, want ik dwaal een beetje af.

Ondanks dat ik er wel naar uit kijk om naar huis te komen ga ik het hier toch ook wel missen denk ik. Vooral de winkels en het uitgaan! Naked apples, crazy pinguins, iedere keer vind ik wel weer een nieuw lievelingsdrankje! Niet altijd even goed voor mijn harses, maar wel voor mooie avonden. Heb ook maar een extra koffer aangeschaft, zo erg is het. Misschien dus ook wel tijd dat ik weer naar huis kom ;p Waarschijnlijk vlieg ik 5 augustus weer naar Nederland (leuke datum, precies 2 jaar nadat ik thuis kwam uit Australië), moet alleen nog boeken, maar daar moet ik mezelf eerst nog ff geestelijk op voorbereiden, want een enkeltje naar Nederland is best wel zuur haha. Gelukkig is het volgende ticket ook al vast geregeld en ga ik een weekje later al weer een paar dagen naar Zweden. Eens kijken of ze daar echt alleen maar lange blondjes met blauwe ogen hebben rondlopen.

Tot over een paar weken!