Living the good life in Paradise

Yo yo!

Al een tijdje niks meer geschreven, dus hier weer ff een update uit het paradijs ;) Afgelopen weken waren weer helemaal top, maar dat is het hier altijd :D ondanks dat het nog steeds regenseizoen is en het nu ook weer met bakken uit de hemel komt omdat er een nieuwe cyclone op komst is, alles nog steeds overstroomt is en de trips dus ook nog op zich laten wachten heb ik wel weer wat leuke dingen gedaan.

17 maart was het St. Paddy’s day. Een nationale feestdag voor de Ieren zoals wij Koninginnedag hebben. Hier maakt het geen bal uit of je nou Iers bent of niet, reden voor een feestje betekend dus feesten :P Eerst weer met z’n allen in het hostel gezeten en daarna de stad in. Was weer een geslaagde avond! Heb wel 2 gebroken tenen opgelopen toen er een big momma op mijn voet sprong (had sandalen aan wat ik dus ook niet meer doe) Zeer pijnlijk.. Zoiets krijg ik met Koninginnedag nog niet eens voor elkaar :P

Vorige week zaterdag was het Earth Hour. Er werd een pool party georganiseerd hier in het hostel, maar ik moest natuurlijk werken die avond tot half 11 in m’n eentje.. erg leuk. Toen ik mijn cash up aan het doen was kwam ik er na 6x tellen achter dat ik 30 dollar te kort kwam, dacht ik.. Nou ik dus Josh proberen te bellen met wie ik eigenlijk zou werken (hij organiseerde de pool party dus kon wel feesten onder zijn shift!) maar die hoort zijn telefoon natuurlijk ook niet. Ik liep dus maar naar de pool area waar iedereen knetter dronken stond te keten om hem te zoeken en toen ik daar naar binnen liep was het al meteen: THROW HER IN THE POOL!! Ik schreeuwde nog zo’n 36x I’M NOT FINISHED WITH MY SHIFT!! Wat zij niet konden verstaan met al dat andere geschreeuw en ondertussen probeerde ik me aan alles vast te klemmen wat ik maar tegen kwam om niet in dat zwembad te belanden terwijl 8 kerels mij meesleurde. Pas toen ik al in het zwembad lag en Josh daar foto’s van wilde maken kwam hij erachter dat het nog helemaal geen half 11 was en dat ik dus ook nog niet klaar was met mijn shift. Kats verzopen werd ik dus weer uit het zwembad gevist, omdat ze het toen toch wel zielig vonden en zich toen ook pas weer realiseerden dat ik doodsbang ben voor water :P Ik weer terug naar de receptie om mijn shift af te maken waar het inmiddels ook wel een zwembad leek door al dat water wat ik met me meebracht en ondertussen was Josh dus mijn cash up aan het controleren. Conclusie: Ik kwam helemaal geen 30 dollar te kort, maar ik kan gewoon niet tellen. Heb dan ook niet voor niets nog nooit een voldoende gehaald voor een economie toets. Niet echt mijn sterkste punt haha. Ik was dus ook voor niks naar de pool area gelopen om Josh te zoeken en vervolgens in het zwembad te worden gegooid. GREAT :P

Afgelopen donderdag ging ik met Femke en Caroline op trip naar Kuranda. Een dorp in het regenwoud iets ten noorden van Cairns. Met de skyrail gingen we naar boven. 500 meter omhoog, dus we hadden een mooi uitzicht over het regenwoud. Tijdens de 1e stop weer een wandeling gemaakt door het regenwoud wat me deed denken aan mijn trip naar Cape Tribulation. Daarna weer in zo’n bakkie, op naar de Barron Falls. Ik keek m’n ogen uit daar. Echt zo mooi.. kon er wel uren naar kijken! Voor de laatste keer weer in zo’n bakkie, op naar Kuranda. Over de Barron River waar ik het nog wel even benauwd van kreeg hoor! Ik vond het helemaal niks om zo boven het water te hangen. Als het om water gaat bedenk ik me altijd allerlei dingen die er kunnen gebeuren zodat ik verzuip, dus ik was blij toen we weer boven vaste grond bungelden. In Kuranda hebben we kaartjes gekocht voor de koala gardens waar we ook nog met een koala op de foto zijn geweest. Super schattig! Heb krokodillen gezien die iets groter waren dan 15 centimeter en we hebben ook nog wallabies gevoerd (kleine kangaroes). Nou ik vond die beesten echt helemaal geweldig :p voelde me net een klein kind in de dierentuin :D Aan het eind van de dag weer met de trein terug naar Cairns door het regenwoud en langs watervallen. Superleuke dag gehad en natuurlijk hebben we dit als echte Japanners allemaal vastgelegd op de foto, maar in het echt in het wel veel mooier (A)

Verder ben ik ook nog stage aan het lopen (40 uur per week, dus ik doe heus wel wat nuttigs hier :P) en moet ik ook nog eens aan school werken. Was al bijna vergeten dat dat eigenlijk de reden is dat ik hier ben, want het voelt meer als vakantie, maarja ik ben hier dan ook niet voor niets met een working HOLIDAY visum (H)

Stage is nog steeds erg leuk, behalve als ik met mijn manager werk. Daar heb ik het namelijk niet zo op. Check iedere dag wel een paar Nederlanders in ( het is hier net Nederland, zoveel dutchies lopen er rond! ) Ik kan dan in het systeem zien welke nationaliteit ze hebben, maar soms is de naam alleen al genoeg. Henk Tol kan bijvoorbeeld niet missen :P Zij weten natuurlijk niet dat ik ook Nederlands ben en dat vertel ik ook maar niet, want ik moet hier een heel verhaal houden over het hostel tegen die mensen en ik weet niet eens hoe ik dat allemaal in het Nederlands moet zeggen. Dat Engelse verhaal zit er nu helemaal in gestampt, maar toch blijft het lastig om mensen de weg uit te leggen naar hun kamer. Ik weet namelijk nooit zo goed het verschil tussen links en rechts en het is hier een en al links en dan weer rechts en vervolgens weer links, dus soms als de mensen op zoek gaan naar hun kamer en ik er nog eens goed over nadenk waar ik ze nou eigenlijk precies heen heb gestuurd kom ik tot de conclusie dat ze waarschijnlijk niet bij hun kamer maar in het washok terecht zullen komen. Nouja, dan weten ze ook gelijk waar die zit :P

Verder praat ik nog uitstekend Nederlands hoor, alleen de woorden sneeuw, klerenkast en fiets ken ik niet meer. Het is hier altijd 30 graden (zelfs in de winter!) en de meeste mensen hier hebben nog nooit van hun leven sneeuw gezien. Een klerenkast heb ik ook al 2 maanden niet meer gezien, want ik leef hier uit mijn koffer (A) en ik kwam van de week ook tot de schokkende ontdekking dat ik al 2 maanden niet heb gefietst! De enige keer dat ik dat voor elkaar heb gekregen was toen ik m’n poot tot aan m’n reet in het gips had, maar toen had ik ook wel een reden.

Zo’n 80% van de mensen hier denkt trouwens dat ik uit Zweden kom vanwege mijn haarkleur. ‘Your hair is soooo light’ hoor ik hier dagelijks. Als het geen Zweden is dan is het Denemarken en de rest weet dat ik Nederlands ben, omdat ze zelf een dutchie zijn en het aan mijn accent kunnen horen :P

Ik snap nu ook wat meer van dat hele travel gebeuren hier en ik heb zelf ook al wat trips verkocht. Ik werkte vorige week weer alleen met Caroline achter de receptie en we moesten van Josh maar tegen de mensen zeggen dat de travel desk gesloten was, omdat wij er geen bal verstand van hebben, maar ik dacht ik zoek het zelf wel uit, want anders leer ik dat ook nooit. Nou ik had werkelijk geen idee waar ik mee bezig was, want je moet allemaal bedrijven bellen om te checken of er nog beschikbaarheid is voor die trips en ze dan later terug bellen om de mensen in te boeken als ze hebben betaald en dan nog allemaal referentienummers verzamelen enzo. Ik had dat nog nooit gedaan en er was ook niemand die me uit kon leggen hoe dat allemaal werkte, dus ik deed maar gewoon wat en het is gelukkig allemaal goed gekomen :P

Ik wist ook eigenlijk niet eens wat ik nou aan die mensen verkocht, omdat ik hier zelf nog geen trips heb gedaan, alleen het regenwoud, maar reef trips bijvoorbeeld niet. Ik moest die mensen toch maar mooi overtuigen om dat te kopen, terwijl ik geen idee had waar ik over praatte haha. Ik had ook zo’n reef trip verkocht aan een Chinees meisje dat later nog weer terug kwam om me te vertellen hoe leuk ze het had gehad. We waren gewoon een beetje aan het praten over van alles en nog wat en op een gegeven moment vroeg ze aan mij: ‘Have you been to Europe before?’ Dus ik zeg tegen haar ‘Well, I live in Europe’. Nou, die bek viel open van hier tot aan China en met ogen die 3 keer zo groot werden stotterde ze helemaal in shock: BUT YOU SPEEK ENGLISH! Ze snapte er helemaal niks van en uiteindelijk heb ik haar maar verteld dat ik dat hier heb geleerd net als haar (zij studeert in Sydney).

Verder nog wat mededelingen:

Ik heb mijn eerste beroemdheid hier gespot: Prins William (UK) die het rampgebied van cyclone Yasi en de overstromingen kwam bezoeken. Ik was aan het werk achter de receptie toen er een hele kudde politie auto’s aan kwam rijden, dus iedereen meteen langs de kant van de weg staan en daar kwam hij aan hoor, in een doornormale witte auto, gevolgd door 46 politiemotoren. Chris Brown heeft vanavond ingecheckt (jammer dat het niet de echte is (A) )Iedere zaterdag speelt er een bandje aan de overkant bij de lagoon (zwembad aan zee, omdat je daar dus niet in kan zwemmen) en ze zijn nog goed ook. Helemaal niet van die josti-bands ofso. Kan dus lekker genieten van de muziek terwijl ik in de zon lig (als die eens een keer schijnt) in mijn bijna-voortuin. Als ik de achterdeur uitloop dan zit de drankwinkel aan de overkant en als ik de voordeur uitloop dan zit de wietwinkel naast de deur. Als ik wil kan ik zo een paar grammetjes party herbs halen zoals dat hier heet (wiet klinkt veel te illegaal:P) en een space-iale cake bakken, maar zoiets zou ik natuurlijk nooit doen..

Ik geloof dat mijn nieuwe kamer buurvrouw (zo’n eco-hippie) de ‘happy herb shop’ (wietwinkel) ook heeft ontdekt. Ze verkopen daar ook wierrook en volgens mij is ze daar helemaal gek op. Ik wordt hier echt compleet uitgerookt :|

Groetjes,

Marisjka Testalink