Life in London

Inmiddels zit ik hier al weer 6 weken en ondanks dat de tijd vliegt ben ik de dagen al aan het aftellen tot mijn stage voorbij is! Niet dat ik Nederland zo mis ofso.. helemaal niet :p Ik heb het op zich best naar mijn zin hier in Londen, maar daarmee bedoel ik dan de weekenden. Van maandag t/m vrijdag ben ik de minuten aan het aftellen, omdat ik het helemaal niet naar mijn zin heb op kantoor. Het valt me zwaarder dan ik dacht om hele dagen in zo’n hok achter de computer te zitten. Echt heeelemaal niks voor mij. Volgens mij is het nou ook weer niet zo dat ik absoluut niet stil kan zitten, maar qua werk ben ik toch echt wel liever bezig.

Ik wist natuurlijk van te voren ook wel dat het kantoorwerk zou zijn, maar omdat ik er van overtuigd was dat ik dit later als beroep wilde gaan doen wilde ik het toch wel proberen. Misschien gewoon ff wennen dacht ik, maar ik ben er nu wel achter dat ik hier niet aan kan wennen. Het werk zelf vind ik toch ook niet echt leuk. Ik had gehoopt dat het wat meer met het organiseren van evenementen te maken had, maar in plaats daarvan hang ik hele dagen met klanten aan de telefoon om ze te vertellen wat een meeting hier kost nadat ik een hele stapel papierwerk heb afgewerkt, vervolgens voer ik die hele boeking in het systeem in en als iemand dan daadwerkelijk de meeting in ons hotel wil houden volgt het contract. Nog meer papierwerk dus. Ik leer er heus wel wat van hoor, dus het is niet totaal nutteloos en ik weet in ieder geval vast wat ik later niet wil gaan doen, maar voor nu kan ik niet wachten tot ik er klaar mee ben. Ik wordt met de dag ongelukkiger in dat hok..

Iedere vrijdag om 6 uur hang ik de vlag uit, omdat ik dan 2 dagen vrij ben! Op zaterdag ga ik altijd met wat andere studenten de stad in. We doen gewoon elke week wat anders. Beetje sightseeing, de marktjes bekijken, shoppen en avonds gaan we naar de pub of een club bij piccadilly circus. Ook elke keer weer ergens anders heen.

Op zondag doe ik vaak een trieste poging om aan mijn schoolopdrachten te werken, want tot nu toe is daar nog niet veel van terecht gekomen. Maargoed, ik doe wel vaker dingen op het laatste moment, dus dit waarschijnlijk ook wel :p Daarnaast zijn de zondagen sowieso iets minder chill dan de zaterdagen omdat ik dan al weer opzie tegen maandag, want dan begint die lange kantoorweek weer en kan ik van achter een bureau naar het mooie weer kijken, want in Londen schijnt tenminste de zon mensen! Geen sneeuw voor ons dus.

Sinds ik hier zit heeft het maarliefst 1 uur gesneeuwd ofso en geloof het of niet, maar net dat ene uur stond ik buiten in die sneeuw te verrekken van de kou. Niet omdat ik toevallig buiten liep, maar omdat het brandalarm weer eens afging en het hele hotel dus geëvacueerd moest worden. Ik als student ben natuurlijk dag en nacht aanwezig, omdat ik hier woon, dus dat betekent dat ik net als alle andere studenten fire marshal ben. Dit houdt in dat wij verantwoordelijk zijn voor de evacuatie van het hotel. In dit geval ging het alarm af om 9 uur in de ochtend op mijn vrije dag(!), dus ik lag nog half in coma. Nou, ik plof uit bed en was nog wel zo helder om er aan te denken om schoenen aan te trekken, maar dat was het dan ook. Natuurlijk dacht ik er in comateuze toestand niet bij na dat ik dus naar buiten moet om die gasten te evacueren, dus ik had niet eens een jas aangetrokken.. Anyway, ik moest eerst maar eens naar beneden zien te komen.. Ik zit hier zelf op de 4e verdieping, maar omdat de verdiepingen pas vanaf de upper foyer (zoals dat hier heet) worden geteld en deze al op de 2e verdieping zit betekent het dus dat ik 6 verdiepingen naar beneden moet rennen voordat ik op de begane grond sta, want de lift mag natuurlijk niet gebruikt worden in case of fire. Lekker begin van mijn dag dus. Goed, het is eigenlijk de bedoeling dat ik naar de receptie ren om een geel hesje aan te trekken, walkie talkie te pakken en 1 van de 10 posities rond het hotel in neem, maar wat doe ik met mijn stomme harses.. Ik vergat ff de afslag te nemen naar de receptie en voor ik het wist stond ik al buiten in de haven.. Oeps, dan maar via de hoofdingang naar binnen, waar ik natuurlijk eerst weer weg werd gestuurd, omdat ze niet wisten dat ik ook een fire marshal ben. Goed, uiteindelijk toch de receptie bereikt. Uiteraard als 1 van de laatsten haha, dus alle 10 posities waren al bezet. Toevallig stond er iemand in het hok waar alle hesjes en walkie talkies liggen toen ik binnen kwam, dus die zegt heel dreug tegen mij: ‘’Just grab a yellow jacket and go to your position’’ waarop ik net zo dreug antwoordde ‘’oke!’’ en ik trek zon geel ding aan. Pas op het moment dat ik weer wegliep dacht ik ‘’wacht ff, als alle posities al bezet zijn, welke positie héb ik dan?!’’ Nou lang hoefde ik hier niet over na te denken, want op dat moment kwam iemand de tassen met warmoud-dekens op halen om die uit te delen aan de 1400 gasten die dus allemaal buiten in de kou stonden te verrekken. Ik heb dus vervolgens 1,5 uur lang als een reflecterende idioot met mn net-uit-bed look van die zilveren warmhoud-dekens uitgedeeld aan gasten terwijl er weet ik hoeveel brandweermannen in het hotel liepen om te oorzaak uit te zoeken. Dit bleek uiteindelijk een kapotte warmwaterleiding te zijn, en door de stoom ging het alarm af. We hebben vervolgens ook lekker een week in een iglo gezeten, omdat de verwarming het dus niet deed.

In dit geval ging het alarm om 9 uur in de ochtend af, wat op mijn vrije dag natuurlijk niet zo chill is, maar je staat ook wel eens om 11 uur savonds of 4 uur snacht in de kou als het alarm af gaat, dus dit viel nog mee. Vaak is de oorzaak dan een idiote gast die ondanks het rookverbod toch stiekem zit te smoken op zn kamer en het alarm daardoor dus afgaat. De vorige keer hebben we echt heel lang buiten gestaan, omdat een andere gast zo dom was om zo’n glazen ding in te slaan wat je alleen moet doen als je echt vuur ziet. Dat was in dit geval niet zo, maar omdat het glazen ding kapot was geslagen kon het alarm niet door de mensen in het hotel worden ge-reset en moest er iemand voor op komen draven midden in de nacht. Zo gebeurt er hier af en toe toch nog eens wat.

Verder heb ik niet veel boeiends te vertellen geloof ik, maar mijn levensverhaal wordt ook wel een beetje te lang, dus dit was het weer voor nu.